خشکی پوست چیست؟

خشکی پوست باعث می شود پوست خشن و پوسته پوسته به نظر برسد و یا دچار لکه و خارش شود.

بررسی اجمالی

محل تشکیل این لکه های خشک از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این یک بیماری شایع است که افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد.

خشکی پوست دلایل زیادی دارد؛از جمله هوای سرد یا خشک، آسیب‌های ناشی از نور خورشید، صابون‌های خشن و حمام کردن بیش از حد.

شما می توانید کارهای زیادی را به تنهایی برای بهبود پوست خشک انجام دهید، از جمله مرطوب کردن و محافظت در برابر آفتاب در تمام طول سال. محصولات مختلف و روتین های مراقبت از پوست را امتحان کنید تا روشی را پیدا کنید که برای شما کارآمد باشد.

علایم

خشکی پوست اغلب موقتی یا فصلی است – مثلاً ممکن است فقط در زمستان به آن مبتلا شوید – یا ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشید. علائم و نشانه های پوست خشک ممکن است بر اساس سن، وضعیت سلامتی، رنگ پوست، محیط زندگی و قرار گرفتن در معرض نور خورشید متفاوت باشد. آنها عبارتند از:

*احساس سفتی پوست
*پوستی که احساس می شود و خشن به نظر می رسد
*خارش (خارش)
*پوسته پوسته شدن خفیف تا شدید پوست، که باعث ایجاد ظاهری خاکستری می شود که می تواند بر روی *پوست قهوه ای و سیاه خشک تاثیر بگذارد
*پوسته پوسته شدن یا لایه برداری خفیف تا شدید
*ترک خوردگی
*خطوط ریز یا ترک
*پوستی که از قرمز در پوست سفید تا مایل به خاکستری در پوست قهوه ای و سیاه متغیر است
*ترک های عمیقی که ممکن است خونریزی کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اکثر موارد خشکی پوست به تغییرات سبک زندگی و درمان های خانگی پاسخ خوبی می دهند. ممکن است به کمک پزشک مراقبت های اولیه یا پزشک متخصص در بیماری های پوستی (متخصص پوست) نیاز داشته باشید اگر:

*شما مراحل خودمراقبتی را امتحان کرده اید اما علائم و نشانه های شما باقی می مانند
*پوست شما ملتهب یا دردناک می شود
*پوست خشک و ضخیم به عنوان یکی از عوارض جانبی درمان سرطان ایجاد می شود
*وضعیت شما آنقدر شما را ناراحت می کند که خوابتان را از دست می دهید یا حواس شما را از برنامه های روزمره پرت می کند.
*زخم های باز یا عفونت های ناشی از خاراندن دارید
*شما دارای نواحی بزرگ پوسته پوسته یا پوسته پوسته شده هستید.

علل

خشکی پوست به دلیل از دست دادن آب از لایه بیرونی پوست است که آن ممکن است ناشی از:

حرارت.گرمایش مرکزی، اجاق های هیزمی، بخاری های فضایی و شومینه ها همگی باعث کاهش رطوبت می شوند.
محیط. زندگی در شرایط سرد، باد یا آب و هوای کم رطوبت.
حمام کردن یا شستشوی زیاد.دوش گرفتن یا دوش گرفتن با آب گرم یا شستشوی بیش از حد پوست می تواند پوست شما را خشک کند. حمام کردن بیش از یک بار در روز می تواند چربی های طبیعی پوست شما را نیز از بین ببرد.
صابون های خشن و شوینده ها.بسیاری از صابون‌ها، شوینده‌ها و شامپوهای محبوب، رطوبت را از پوست شما می‌گیرند، زیرا برای از بین بردن چربی فرموله شده‌اند.
سایر بیماری های پوستی.افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس بیشتر احتمال دارد پوست خشکی داشته باشند.
درمان های پزشکی.برخی از افراد پس از درمان سرطان، دیالیز یا مصرف برخی داروها دچار پوست خشک و ضخیم می شوند.
سالخوردگی.با افزایش سن، پوست نازک می‌شود و چربی‌های مورد نیاز پوست برای حفظ آب کمتری تولید می‌کند.

عوامل خطر

هر کسی ممکن است دچار خشکی پوست شود.اما احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر است اگر:

سن شما بالای 40 سال باشد، زیرا توانایی پوست برای حفظ رطوبت با افزایش سن کاهش می یابد؛
در شرایط سرد، بادخیز یا آب و هوای کم رطوبت زندگی کنید؛
شغلی داشته باشید که باید دستان خود را در آب فرو کنید، مانند پرستاری یا آرایش مو؛
از دستان خود برای کار با سیمان، خاک رس یا خاک استفاده کنید؛
به طور مکرر در استخرهای کلردار شنا کنید؛
بیماری یا شرایط خاص مانند کم کاری تیروئید، دیابت یا سوء تغذیه داشته باشید.

عوارض

پوست خشک معمولا بی ضرر است. اما هنگامی که از آن مراقبت نمی شود، خشکی پوست ممکن است منجر به موارد زیر شود:

درماتیت آتوپیک (اگزما). اگر مستعد ابتلا به این بیماری هستید، خشکی بیش از حد می تواند منجر به فعال شدن بیماری شود و باعث ایجاد بثورات پوستی و ترک خوردن شود.
عفونت ها پوست خشک ممکن است ترک بخورد، اجازه ورود باکتری ها را می دهد و باعث عفونت می شود.
این عوارض زمانی رخ می دهند که مکانیسم های محافظتی پوست شما به شدت آسیب ببیند. برای مثال، خشکی شدید پوست می‌تواند باعث ایجاد ترک‌ها یا شکاف‌های عمیق شود که می‌توانند باز شوند و خونریزی کنند و راهی برای باکتری‌های مهاجم فراهم کنند.

پیشگیری

این نکات را برای کمک به حفظ رطوبت پوست خود امتحان کنید:

مرطوب کنید. مرطوب‌کننده به حفظ سلامت سد محافظ پوست شما کمک کند.در طول روز از مرطوب کننده مخصوصاً روی دست ها استفاده کنید و قبل از رفتن به خارج از منزل، حتی در روزهای ابری،از مرطوب کننده حاوی ضد آفتاب یا ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF حداقل 30 استفاده کنید.

کرم ضد آفتاب را سخاوتمندانه بمالید و هر دو ساعت یک بار – یا بیشتر اگر شنا می کنید یا عرق می کنید، دوباره استفاده کنید.

قرار گرفتن در معرض آب را محدود کنید. زمان حمام و دوش گرفتن را به 10 دقیقه یا کمتر نگه دارید. از آب گرم و نه گرم استفاده کنید. بشویید و خشک کنید. سعی کنید بیش از یک بار در روز حمام نکنید.

از یک پاک کننده ملایم یا صابون بدون حساسیت استفاده کنید. کرم پاک کننده غیر صابونی یا ژل دوش را امتحان کنید. یا از صابون مرطوب کننده بدون عطر و بدون الکل یا مواد آلرژی زا (صابون کم آلرژی زا) استفاده کنید، به خصوص اگر مرتب دست می شویید. کامل شستشو دهید و خشک کنید. در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است از کرم مرطوب کننده استفاده کنید.

با احتیاط اصلاح کنید. اصلاح می تواند خشک کننده باشد. اگر اصلاح می کنید، قبل از شروع از یک ماده روان کننده استفاده کنید. در جهت رشد مو اصلاح کنید، مگر اینکه پوست شما را تحریک کند. از یک تیغه تیز استفاده کنید و بعد از هر ضربه آن را با آب گرم بشویید. پس از اتمام، از مرطوب کننده استفاده کنید.

در هوای سرد یا باد تا حد امکان پوست را بپوشانید.هوای سخت می تواند به ویژه پوست را خشک کند. روسری، کلاه، و دستکش یا دستکش به محافظت از پوست شما در بیرون از منزل کمک می کند.

دست کش را بپوش. هنگام باغبانی، استفاده از پاک کننده های خشن و انجام سایر فعالیت های خشک کننده پوست، دست های خود را با دستکش مناسب محافظت کنید.

بعد از شنا بشویید و مرطوب کنید.این به ویژه اگر در استخرهایی با کلر زیاد شنا کرده اید بسیار مهم است.

وقتی تشنه هستید بنوشید. هر روز نوشیدنی‌های بدون کافئین بنوشید تا تمام بافت‌های بدن، از جمله پوست، به خوبی هیدراته شوند.

نوزادان را با احتیاط حمام کنید. برای نوزادان، استفاده از یک پاک کننده هر 1-2 هفته برای حمام کردن معمولاً کافی است. در غیر این صورت، آنها را فقط در آب حمام کنید. با این حال، با هر بار تعویض پوشک، ناحیه پوشک آنها را تمیز کنید. در حالی که پوست هنوز مرطوب است، یک لایه نازک از وازلین (وازلین، آکوافور و غیره) بمالید.

منبع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/dry-skin/symptoms-causes/syc-20353885