یکی از مشکلاتی که بیشتر اوقات انسان ها با آن درگیر شده و علاوه بر جسم، روح و روانشان هم تحت تاثیر قرار می گیرد جوش است.
تعریف جوش
جوش چیست؟ جوش یک آبسه پوستی است که در عمق فولیکول مو یا غده چربی ایجاد می شود. جوش ناشی از عفونت باکتریایی پوست است. جوش به طور کلی به عنوان یک ناحیه قرمز و حساس شروع می شود. با گذشت زمان، منطقه سفت و سخت می شود.
عفونت به سلول های پوست شما آسیب می رساند و بافت را خالی می کند. سیستم ایمنی بدن شما با گلبول های سفید پاسخ می دهد که مرکز عفونت را پر کرده و آن را نرم می کند. بدن شما این سلول ها را می سازد تا عفونت را از بین ببرد.
این گلبول های سفید همراه با باکتری ها و پروتئین ها به نام چرک شناخته می شوند. این چرک ممکن است در نهایت یک سر مرکزی در نزدیکی سطح پوست شما تشکیل دهد. این سر ممکن است به خودی خود تخلیه شود و از سطح پوست شما خارج شود. در غیر این صورت، می توان آن را با جراحی باز کرد.
چه علائمی با کورک مرتبط است؟
جوش به صورت یک توده سفت، قرمز، دردناک و به اندازه نخود شروع می شود. معمولاً کمتر از یک اینچ بزرگ است. در طی چند روز آینده، توده نرم‌تر، بزرگتر و دردناک‌تر می‌شود. به زودی یک محفظه چرک در بالای جوش تشکیل می شود.
در اینجا برخی از علائم مربوط به عفونت شدید کورک وجود دارد:
پوست اطراف جوش قرمز، دردناک و متورم می شود.
ممکن است چندین جوش در اطراف جوش اصلی (یک کاربونکل) جمع شوند.
تب ایجاد می شود؛
غدد لنفاوی در این ناحیه متورم می شوند.
جای جوش در بدن شما ظاهر می شود؟
متداول‌ترین مکان‌هایی که برای جوش‌ها ظاهر می‌شوند عبارتند از:
گردن،
زیر بغل،
شانه ها،
باسن
هنگامی که یک جوش روی پلک شما ایجاد می شود، به آن گل مژه (گل مژه) می گویند.
چرا جوش ایجاد می شود؟
کورک توسط باکتری ایجاد می شود و معمولاً باکتری عفونی استافیلوکوکوس اورئوس است. بسیاری از عفونت های استاف به آبسه تبدیل می شوند و می توانند خیلی سریع جدی شوند. یکی از نگرانی‌های بزرگ این است که استافیلوکوکوس اورئوس همان سویه‌ای است که باعث عفونت‌های MRSA می‌شود (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین).
این میکروب می‌تواند روی پوست معمولی وجود داشته باشد و از طریق شکاف‌های کوچک در پوست یا با حرکت یک مو به سمت فولیکول وارد بدن می‌شود. برخی از کورک ها می تواند به دلیل رشد موی درونی ایجاد شود. برخی دیگر می توانند در نتیجه یک ترکش یا مواد خارجی دیگر که در پوست قرار گرفته اند و باعث ایجاد عفونت می شوند، تشکیل شوند.
علل اضافی کورک
پوست شما بخش مهمی از دفاع ایمنی شما در برابر مواد و میکروب هایی است که برای بدن شما بیگانه هستند. هر گونه شکستگی در پوست شما، مانند بریدگی یا خراش، می تواند به آبسه (جوش) تبدیل شود. در نتیجه، همه جوش ها از فولیکول های مو منشا نمی گیرند.
جوش ها معمولاً به صورت فولیکول های ملتهب مو شروع می شوند
فولیکولیت التهاب یا عفونت فولیکول های مو است. این حالت می تواند به جوش تبدیل شود و به صورت برجستگی های کوچک قرمز یا صورتی متعدد در فولیکول های مو ظاهر شود.
عفونت فولیکول‌های مو زمانی رخ می‌دهد که پوست به دلیل تعدادی از شرایط، از جمله آکنه، زخم‌ها یا جراحات پوستی، اصطکاک ناشی از لباس، تعریق بیش از حد یا قرار گرفتن در معرض سموم، مختل یا ملتهب شود.
آیا کورک می تواند مسری شود؟
خود جوش ها مسری نیستند، اما استافیلوکوکوس اورئوس مسری است. تا زمانی که تخلیه شود و بهبود یابد، یک جوش فعال پوستی می تواند عفونت استاف را گسترش دهد. عفونت می تواند از طریق تماس پوست به پوست یا استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند حوله یا دستمال به سایر قسمت های بدن فرد یا افراد دیگر سرایت کند.
انواع جوش چیست؟
انواع مختلفی از جوش وجود دارد. نام دیگر جوش “furuncle” است. از جمله اینها هستند
- کفگیرک
- هیدرادنیت چرکی (که در زیر بغل یا کشاله ران دیده می شود)
- کیست پیلونیدال (ناحیه ای در پشت که در آن باسن ادغام می شود)
- آکنه کیستیک
- گل مو
کاربونکل در مقابل فورونکل
کاربونکل آبسه ای در پوست است که توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود. معمولاً گروهی از فولیکول‌های مو را شامل می‌شود و بنابراین بزرگتر از فورونکل یا جوش معمولی است. کاربونکل می تواند یک یا چند روزنه روی پوست داشته باشد و ممکن است با تب یا لرز همراه باشد.
کاربونکل ها شرایط پوستی جدی تری محسوب می شوند. هنگامی که شما چندین کاربونکل دارید، این بیماری به عنوان کاربونکلوز شناخته می شود. این عارضه پوستی ممکن است به درمان های خانگی پاسخ ندهد و به احتمال زیاد نیاز به درمان تخصصی توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی دارد.
آکنه کیستیک
آکنه کیستیک نوعی آبسه است که با بسته شدن و ملتهب شدن مجاری روغن ایجاد می شود. آکنه کیستیک بافت عمیق‌تر پوست را نسبت به التهاب سطحی‌تر ناشی از آکنه معمولی تحت تأثیر قرار می‌دهد. آکنه کیستیک بیشتر در صورت دیده می شود و معمولا در سال های نوجوانی رخ می دهد.
هیدرادنیت چرکی
Hidradenitis suppurativa وضعیتی است که در آن آبسه های متعددی در زیر بغل و اغلب در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود. این نواحی در نتیجه التهاب موضعی فولیکول های مو هستند. درمان این نوع التهاب پوست تنها با آنتی بیوتیک ها دشوار است و معمولاً به یک عمل جراحی برای برداشتن فولیکول های مو درگیر نیاز دارد تا از التهاب پوست جلوگیری شود.
کیست پیلونیدال
کیست پیلونیدال نوع منحصر به فردی از آبسه است که در داخل یا بالای چین باسن ایجاد می شود. کیست های پیلونیدال اغلب به صورت نواحی ریز التهاب در پایه ناحیه ای از پوست که مو از آن رشد می کند (فولیکول مو) شروع می شود. با تحریک ناشی از فشار مستقیم، با گذشت زمان، ناحیه ملتهب بزرگ می‌شود و تبدیل به یک ندول سفت، دردناک و حساس می‌شود که نشستن بدون ناراحتی را دشوار می‌کند. این کیست ها اغلب پس از سفرهای طولانی که شامل نشستن طولانی مدت است ایجاد می شوند.
پلک استی
گل مژه یک برجستگی قرمز رنگ حساس و دردناک است که در پایه مژه یا زیر یا داخل پلک قرار دارد. گل مژه ناشی از التهاب موضعی غدد یا فولیکول موی پلک است. گل مژه گاهی با شالازیون اشتباه گرفته می شود، توده ای در قسمت داخلی پلک بالا یا پایین، اما شالازیون معمولاً بدون درد است و ناشی از انسداد و التهاب غده چربی است، نه عفونت.
چه کسی بیشتر احتمال دارد که دچار جوش شود؟
هر کسی ممکن است دچار جوش شود. با این حال، افرادی که دارای بیماری های خاص یا داروهایی هستند که سیستم ایمنی بدن را مختل می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به کورک هستند. از جمله بیماری هایی که می تواند با نقص سیستم ایمنی همراه باشد دیابت و نارسایی کلیه است. بیماری هایی مانند هیپوگاماگلوبولینمی که با نقص در سیستم ایمنی طبیعی همراه است، می تواند تمایل به ایجاد کورک را افزایش دهد. بسیاری از داروها می توانند سیستم ایمنی طبیعی را سرکوب کرده و خطر ایجاد کورک را افزایش دهند. این داروها شامل داروهای کورتیزون (پردنیزون و پردنیزولون) و داروهای مورد استفاده برای شیمی درمانی سرطان است.
درمان جوش چیست؟
اکثر جوش های ساده را می توان در خانه درمان کرد. در حالت ایده آل، درمان باید به محض مشاهده جوش شروع شود زیرا درمان زودهنگام ممکن است از عوارض بعدی جلوگیری کند. درمان اولیه برای اکثر جوش ها اعمال حرارت است، معمولاً با خیساندن داغ یا بسته های داغ. استفاده از گرما باعث افزایش گردش خون در ناحیه می‌شود و به بدن اجازه می‌دهد با آوردن آنتی‌بادی‌ها و گلبول‌های سفید خون به محل عفونت، بهتر با عفونت مقابله کند. جوش را با سوزن نپاشید. این معمولا منجر به بدتر شدن عفونت می شود.
آیا جوش ها را باید آبکش کرد؟
تا زمانی که جای جوش کوچک و سفت است، باز کردن محل و تخلیه آن مفید نیست، حتی اگر ناحیه دردناک باشد. با این حال، هنگامی که جوش نرم شد یا “سر تشکیل داد” (یعنی یک جوش کوچک در جوش مشاهده شد)، می توان آن را آماده تخلیه کرد. پس از تخلیه، تسکین درد می تواند چشمگیر باشد. اکثر جوش های کوچک، مانند آنهایی که در اطراف موها ایجاد می شوند، با خیساندن و/یا حرارت دادن به خودی خود تخلیه می شوند. در مواقعی، و به خصوص با جوش‌های بزرگتر، جای جوش بزرگتر باید توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی تخلیه شود یا «لنج شود». اغلب، این جوش های بزرگتر حاوی چندین پاکت چرک هستند که باید باز شوند و تخلیه شوند.
چرا جوش ها مدام برمی گردند؟ جوش های مکرر
هنگامی که جوش ها یک بار ظاهر می شوند، ممکن است برگردند. حدود 10 درصد از افرادی که دچار کورک می شوند، ظرف یک سال یک جوش دیگر ایجاد می کنند. برخی از افراد از کورک های مکرر (“فورونکولوز مکرر”) رنج می برند. درمان های خانگی و داروهای بدون نسخه ممکن است برای این مشکل پوستی کافی نباشد. ممکن است از آنتی بیوتیک های تجویزی برای از بین بردن باکتری های استاف مسئول استفاده شود.
به خصوص اگر پوست اطراف جوش شما عفونی شده باشد، پزشک اغلب آنتی بیوتیک تجویز می کند. با این حال، آنتی بیوتیک ها همیشه مفید نیستند.
آنتی بیوتیک ها به سختی به دیواره بیرونی جوش نفوذ می کنند. آنها اغلب کورک را بدون زهکشی اضافی جراحی درمان نمی کنند. در بیشتر موارد، برش و تخلیه جوش برای درمان عفونت کافی است. پزشک شما باید در مورد استفاده یا عدم استفاده از آنتی بیوتیک برای بیماری شما صحبت کند.
چه زمانی باید به دنبال مراقبت پزشکی باشید؟
اگر:
جوش روی صورت شما، نزدیک ستون فقرات یا نزدیک مقعد شما قرار دارد.
یک جوش بزرگتر می شود.
درد شدید است؛
تو تب داری؛
پوست اطراف جوش قرمز می شود یا رگه های قرمز ظاهر می شود.
شما سوفل قلبی، دیابت، هر گونه مشکلی در سیستم ایمنی خود دارید، یا از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (مثلاً کورتیکواستروئیدها یا شیمی درمانی) استفاده می کنید و دچار جوش می شوید.
جوش بعد از پنج تا هفت روز درمان خانگی بهبود نیافته است.
شما در طی چند ماه دچار جوش های زیادی می شوید.
برای جلوگیری از جوش (آبسه) چه باید کرد؟
بهداشت خوب و استفاده منظم از صابون های ضد باکتری می تواند به جلوگیری از تجمع باکتری ها روی پوست کمک کند. این می تواند شانس عفونت فولیکول های مو را کاهش دهد و از ایجاد جوش جلوگیری کند. پزشک شما ممکن است پاک کننده های خاصی مانند Hibiclens را برای کاهش بیشتر باکتری های روی پوست توصیه کند.
آیا برای کورک های جدی تر نیاز به جراحی است؟
کیست پیلونیدال را می توان با اجتناب از فشار مستقیم مستقیم یا تحریک ناحیه باسن در هنگام ملتهب شدن فولیکول موی موضعی پیشگیری کرد. تمیز کردن و خشک کردن منظم صابون و آب گرم می تواند مفید باشد. برای آکنه و هیدرادنیت چرکی، از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود و ممکن است به عوامل ضدالتهابی مانند کورتیکواستروئیدها به صورت طولانی مدت برای جلوگیری از تشکیل آبسه مکرر نیاز باشد.
در نهایت، گاهی اوقات ممکن است به جراحی نیاز باشد، به خصوص برای هیدرادنیت چرکی یا کیست های پیلونیدال که عود می کنند. برای کیست های پیلونیدال، برداشتن پوسته خارجی کیست با جراحی برای پاک کردن جای جوش مهم است. برای هیدرادنیت چرکی، درگیری گسترده می تواند به جراحی پلاستیک نیاز داشته باشد.
منبع:
نظرات کاربران